TEAMGEEST

SC Valburg 3JM

2 - 6

Krayenhoff 3

Robin Schollink (schot)

Competitie

Mannen beker reserve zaterdag poulefase Groep 2 078

Datum

14 september 2021 18:30

Scheidsrechter

A. van Ginkel

Accommodatie

Onbekend

Valburg 3JM – Krayenhoff 3 2-6 14-09-2021

Traktatie: Tess van Ginkel

Dinsdagavond 18.30 op veld 2. Het is druilerig weer, maar toch zijn er weer heel wat ouders en vrienden op komen dagen om ons team te steunen. Wat is dat toch hartverwarmend om te zien dat ze het regenachtige weer trotseren om ons aan te moedigen en in actie te zien.

We waren er klaar voor. Noodgedwongen met een fantasie-opstelling omdat sommigen niet op tijd konden zijn in verband met werk- en schoolverplichtingen. En de tegenstander loog er niet om. 11 bijna allemaal getatoeëerde beulen van kerels stonden tot de tanden toe gewapend klaar om ons het leven zuur te maken en ons op een flinke nederlaag te trakteren. De scheidsrechter, André van Ginkel, floot om te beginnen en de druk werd onmiddellijk gezet. In het begin aarzelend, maar gaandeweg probeerden we onder die druk uit te voetballen en warempel, de eerste 15 minuten bleven we redelijk makkelijk overeind. Zij hadden wel kansen, maar die werden verprutst of onze uitblinkende keeper Sam wist er wel raad mee. Toen viel toch eindelijk de 0-1 na knap combinatiespel en de 0-2 en 0-3 vielen heel snel achter elkaar. In tegenstelling tot de voorgaande wedstrijden gingen de koppies dit keer niet naar beneden, maar juist omhoog en de schouders gerecht. We zouden onze huid duur verkopen en dat resulteerde in een fantastisch gekruld afstandschot van Robin die de 1-3 betekende. We waren weer terug in de wedstrijd en dat gaf de burger moed. Zij sprongen slordig met de mogelijkheden om liepen buitenspel omdat wij netjes op tijd instapten. Een ongelukkige overtreding leverde de gasten een penalty op, maar die werd hard buitenkant paal gemikt en even later was het wie anders dan Robin die voor de 2-3 tekende met een bekeken schot in de hoek, onhoudbaar voor elke keeper. Toen was de koek ff op en scoorden zij toch nog tweemaal zodat we met een 2-5 stand gingen rusten. In de kleedkamer kregen ze van de coach applaus, zo goed hadden ze het gedaan. Posities werden gehouden, rugdekking gegeven en ze liepen zich het snot voor de ogen. Niemand klaagde en ze hadden gevochten voor wat ze waard waren.

De tweede helft begon zoals de eerste was geëindigd. Zij probeerden ons onder druk te zetten maar moesten tegelijkertijd de lange bal blokkeren want Robin stond messcherp te wachten op een buitenkansje. Zij werden steeds gefrustreerder omdat het allemaal niet lukte, kregen zelfs nog een tweede penalty die ongelofeloos door Sam uit het doel werd geranseld en terwijl het schemeriger werd, was het in het veld ook onvriendelijker aan het worden. Ze maakten nog wel de 2-6, maar onze jongens en meiden wilden absoluut niet wijken en je moest ze twee of zelfs drie keer voorbij voordat je überhaupt de kans kreeg om een voorzet te kunnen geven. Iets voor tijd was het nog te donker om door te gaan en we besloten onderling om het spelletje maar abrupt te beëindigen. Het had geen zin meer en iedereen was er klaar mee. Maar ze hebben geknokt tot het einde en er voorbij en we kunnen alleen maar zeggen dat we waanzinnig trots op ze zijn en stiekem hopen we dat deze teamgeest ieder weekend tevoorschijn komt. Aankomend weekend nog even niet, dan is het feest met het 75-jarig jubileum, maar die week er op staan we er weer, fier en trots overeind en klaar om als leeuwen te vechten voor elke meter en als team te strijden voor een mooi resultaat.