Speciale dag

Redichem 5

11 - 1

SC Valburg 3JM

Competitie

6e klasse 16

Datum

6 november 2021 12:00

Scheidsrechter

A.J. van Almenkerk

Accommodatie

Wilhelmina sportpark
Sportlaan 10
6866NA
HEELSUM
tel. 000-000000

Door Pierre Peperkamp.

Traktatie: Pierre

De dag begon fantastisch. De krant was op de mat gevallen waarin de reportage zou staan die Remco de week ervoor gemaakt had. Een foto van de reservebank sprong ons al tegemoet vanaf de voorpagina , gespannen doorbladeren en daar stond het team en hoe!! Bijna 2 volledige pagina’s gewijd aan alles wat ons bezighoudt en er was niks achtergehouden. Letterlijke quotes en gebeurtenissen stonden opgeschreven inclusief foto’s en een ontzettend top geschreven verhaal over waar we mee bezig zijn, de sfeer, de omgang met elkaar en het uiteindelijke doel, een nieuwe competitie starten. En het heeft ontzettend veel losgemaakt, we waren de hele dag “talk of the town”. Er was zelfs een poll van gemaakt en aan het eind van de dag hadden al bijna 5000!! mensen gestemd op de stelling of er meer gemengde teams zouden moeten kunnen spelen. Echt niemand kon hier omheen en we waren echt verbaasd hoe dit verslag ontvangen werd. Kippenvel all over the place en nu proberen door te zetten, maar dit pakken ze ons niet meer af. In één woord geweldig!!

Er was ook nog iets speciaals gedaan vandaag. Voor het KWF waren er speciale badges gekocht die de moeder van Tigo op de mouwen van de shirts had geperst. Ons team wilde namelijk duidelijk maken dat normen en waarden hoog in het vaandel staan en hiermee een statement maken over het taalgebruik in het algemeen over deze verschrikkelijke ziekte. Een stukje bewustwording waar we met volle overtuiging aan meedoen.

In dat sfeertje reisden we af naar Renkum voor de wedstrijd tegen Redichem. Zwaar gehavend weliswaar, want 6 spelers (Tess, Justin, Bob, Kelt, Lars, Jari) hadden zich afgemeld vanwege ziekte, werk of blessures maar gelukkig hoefde de jo17 niet te spelen vandaag en dus was er geregeld dat Jon Hoogveld en Lucas Huisman met ons mee konden doen zodat we toch nog een aantal wissels tot onze beschikking hadden. De laatste wisseling was Ingeborg Spieksma die inviel voor Marja aangezien zij moest werken, daar flink van baalde maar er niet onderuit kon. Het ging er erg ontspannen aan toe en het was te merken dat ze zin hadden in een potje voetbal. De tegenstander was ook relaxed en zo ontstond er in het eerste kwartier een sportief gevecht om de openingsgoal te maken. We voetbalden goed mee en echte kansen waren er niet te noteren. Eerlijk gezegd leek het er op dat Redichem een beetje verbaasd was over hoe onze spelers als terriërs over het veld raasden en alles gaven om het ze zo moeilijk mogelijk te maken. Ook voetballend konden we aardig meekomen en het was goed om te zien dat ze hun opdrachten goed uitvoerden. Het begon daadwerkelijk ergens op te lijken….

Helaas viel na 17 minuten dan toch de eerste tegengoal. Goed en snel combinatiespel resulteerden in het verloop van de eerste helft naar een 4-0 achterstand. En toch bleven we goed partij geven en we kregen zelf ook nog kansjes die niet aan ons besteed waren, maar hoop doet leven en ooit zal dat balletje toch wel eens een keer goed vallen? En warempel, Robin kreeg de bal voor zijn voeten en knikkerde dat ding tegen de touwen waardoor onze eigen produktie in de gehele competitie plotsklaps met 100% was verdubbeld!! Bijna uitzinnig van vreugde gingen we rusten bij een 6-1, maar die hatelijke nul was van het bord en dat verbeterde de stemming uitermate.

De tweede helft begon waar de eerste helft was geëindigd; we voetbalden lekker mee, hielden de linies korter bij elkaar en probeerden met zijn allen druk te zetten. Af en toe viel er wel een tegengoal, maar de communicatie in het veld werd beter uitgevoerd en daardoor kregen wij ook een aantal corners en vrije trappen of wat afstandsschoten. De gastheren liepen dan wel uit naar een 11-1, maar het algehele gevoel was op een vreemde manier dat we niet overdreven waren weggespeeld en een lekker potje op de mat hadden gelegd. Natuurlijk ben je altijd teleurgesteld als er verloren wordt, maar nu was er een soort voldaan gevoel dat er wel verbetering in ons spel zit en een bepaalde vreugde om dit te blijven doen. We raken er langzamerhand aan gewend om te verliezen, maar dan wel met de kop omhoog en de borst vooruit. Werkelijk iedereen deed zijn of haar uiterste best om er iets van te maken met zijn allen en als we dat weten vast te houden, ligt ons eerste competitiepuntje misschien wel in het verschiet. En als dat gebeurt, wordt Remco weer uitgenodigd om ook dat in de krant te zetten….

Zie ook: https://www.gelderlander.nl/overbetuwe/in-dit-voetbalteam-zitten-jongens-en-meiden-na-afloop-douchen-we-gemengd-grapje~afb82dcf/