Cookie beleid sc Valburg

De website van sc Valburg is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Selectie United

Selectie United

Nijmegen 4

3 - 0

SC Valburg 3JM

Competitie

6e klasse 16

Datum

27 november 2021 14:30

Scheidsrechter

A.G.W. Pijman

Accommodatie

Sportpark Oscar Carre
Oscar Carrestraat 102
6542VB
NIJMEGEN
tel. 024-3773053

Door Pierre Peperkamp. Op de dag dat de eerste sneeuw is gevallen van de nieuwe winter werden de wedstrijden van het eerste en tweede elftal afgelast en aangezien wij maar 13 beschikbare spelers hadden, waren er een paar jongens die wel met ons mee wilden doen. Jesper Huisman, Jop Gerritsen, Tom Zegveld, Yvo Kooijmans en Floris Stegeman waren bereid om ons aan de eerste punten van het seizoen te helpen. Het was een kans die we niet gauw zouden krijgen, dus werd die met beide handen aangepakt. Maar dit leidde ook tot enige ontevredenheid bij het eigen team omdat bij een paar het gevoel overheerste dat de gastspelers voorrang kregen en de twijfel bij de trainer nam toe of hij hier wel goed aan had gedaan om er zoveel te lenen. De drang om een keer niet te verliezen was echter groot en hij gunde het zijn eigen team zo ontzettend graag om iets te vieren, al was het maar een gelijkspel, dat hij zich over de twijfel heen zette en vurig hoopte dat zijn plannetje zou slagen. Het was ook nog eens de laatste wedstrijd van Bob die in navolging van Robin ook naar het tweede verhuist plus het uitzicht dat het trainen dus ook het voetbal als gevolg van de nieuwe corona-maatregelen zou eindigen, kon het toch een mooie afsluiting worden dit jaar. De toekomst is ongewis wat de beslissing van de overheid betreft en om van die hatelijke nul af te komen, werd er vertwijfeld gezocht naar een reden voor een feestje.

Op het kunstgras van de gastheren moest het gaan gebeuren. De scheidsrechter kenden we nog van de eerste bekerwedstrijd dus daar hadden we absoluut geen vertrouwen in en de ondergrond was zo stroef dat je brandwonden opliep bij een sliding en de bal amper stuiterde. Maar soms moet je het beste maken van de omstandigheden en vol goede moed werd er afgetrapt en vanaf de eerste seconde werd er druk gezet en pinden we de tegenstander vast op eigen helft. Er werd goed gecoacht en de aanvallers werden makkelijk gevonden. Dit resulteerde in een kleine kans voor Lars die net niet bij de bal kon die hun keeper losliet en de corner leverde ook niet het gewenste resultaat op. Uit de eerste de beste aanval kwam het eerste tegendoelpunt tot stand. Op rechts werd er een totaal mislukte voorzet gegeven die pardoes over Sam in de verre hoek plofte. Echt mazzel maar dat deed niets af aan het feit dat we tegen een achterstand aan keken. Ons voordeel was dat dit in de 5e minuut gebeurde, dus nog een complete wedstrijd om dit recht te zetten. Het gevecht golfde op en neer en iedereen vocht voor een mooie uitslag. Helaas was de tegenstander niet het sterkste team, maar ze hadden een paar goede verdedigers achterin waardoor het moeilijk was om tot kansen te komen en als je in de hoek zit waar de klappen vallen, heb je ook een portie geluk nodig om het om te draaien en dat ontbrak vandaag. Het balletje viel net niet goed of er zat net een been tussen op het moment dat we hun onzekere keeper onder vuur konden nemen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er af en toe ook teveel voor eigen succes werd gespeeld, maar het zat gewoon niet mee en tijdens de rust werd er dan ook besproken wat er beter of anders moest om dit om te draaien.

De tweede helft begon waar de eerste eindigde. Kansen over en weer en een scheidsrechter waar we het niet van konden winnen. De frustratie nam toe over deze man, maar ook over het feit dat het niet lukte om een doelpunt te maken. Af en toe waren we er dichtbij, maar Tigo kwam net een stap tekort op een voorzet van Tom of een spaarzaam schot ging over of naast. Wanhopig werd er gezocht naar die aansluitingstreffer die helaas niet werd gevonden terwijl we het zo verdiende. Maar voetbal is niet eerlijk en de betere partij wint niet altijd of speelt minstens gelijk. En zoals het zo vaak gaat, was dat hier ook het geval. Ongeveer 20 minuten voor tijd knallen zij de 2-0 tegen de touwen. De bal bleef een beetje hangen in ons strafschopgebied en kwam voor de voeten van een tegenstander. Wij dachten aan buitenspel en de grensrechter stak ook de vlag omhoog, dus stopten we met voetballen. Echter, de vlag ging weer naar beneden en de scheidsrechter had ook nog niet gefloten, dus had onze sterke keeper Sam geen kans om de inzet te keren. Deze bizarre momenten leidden natuurlijk ook weer tot veel commentaar en zo speelden we onszelf een beetje uit de wedstrijd. Het was om moedeloos van te worden dat niks lukte en corners en kansen niks opleverden. Dat zij de 3-0 nog maakte, boeide eigenlijk niemand meer op dat moment.

Wij moeten van dit soort momenten leren. Bijvoorbeeld door gewoon door te spelen totdat de scheidsrechter fluit en geconcentreerd op het veld te staan. Je kunt wel altijd iets de schuld geven, maar uiteindelijk moeten we het zelf doen en kijken we eerst in de spiegel alvorens oorzaken te zoeken waar we weinig tot geen invloed op hebben. Het laatste dat rest is te zeggen hoe trots de staf op het team is. Zo gemotiveerd om een positief resultaat te halen en alles te geven voor elkaar, balen als het niet gaat zoals het moet gaan en te knokken voor elk grassprietje. Kelt was geblesseerd, maar gaat toch vlaggen om er voor het team te zijn. Bob die toch nog een laatste wedstrijd voor ons wilde spelen. Wiebe die slidings maakt met open knieën als gevolg. Ante die als echte aanvoerder zijn team vooruit stuwt. Justin met technische hoogstandjes. Jari die elke bal vakkundig wegrost. Fleur, Silke en Kim die zich fantastisch staande hielden en Lisa die jammer genoeg een vrije schietkans verkeerd op het voetje kreeg. Tigo en Janne met hun tomeloze inzet. Lars met veel beweging in de spits en Sam die als een beest stond te keepen. De dank gaat ook uit naar onze gastspelers die vrijwillig met ons mee wilden doen en ook hun stinkende best deden. Helaas was het ons niet gegeven. Het enige dat we nu nog kunnen doen, is afwachten wat het kabinet besluit aangaande het amateurvoetbal, anders was dit waarschijnlijk onze laatste wedstrijd van dit jaar. We zullen zien….

 

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!