Buren "gevecht"

OSC O23-1

8 - 0

SC Valburg O23-1

Competitie

1e klasse 04

Datum

2 april 2022 15:00

Scheidsrechter

Anoniem

Accommodatie

Sportpark Nieuw Balveren
Stationsstraat 24 A
6515AB
NIJMEGEN
tel. 024-3480333

Door Pierre Peperkamp.

Na de vergooide wedstrijd van 2 weken geleden was het vandaag zaak de draad weer op te pakken tegen de buren van OSC. Volgens de ranglijst waren dat ook geen hoogvliegers en aangezien de zaken op de laatste training op scherp waren gezet, was er een goede spirit om een acceptabele wedstrijd op de mat te leggen. Alleen Jari was afwezig, dus met 13 spelers moesten we het gaan doen, aangezien het niet gelukt was om een paar jongens van het tweede te lenen. En dat tekent de animo in de ploeg want er klaagt niemand en vol overgave kwijten ze zich van hun taak. Dus wat teamspirit betreft zit dat wel snor.

Er stond een koude wind wat het minder aangenaam maakte om te spelen en de eerste helft hadden we die wind tegen. Uittrappen kwamen amper bij de middenlijn uit dus werd er zoveel mogelijk over de grond gespeeld en af en toe kwamen we tot best goed uitgevoerde combinaties en één-tweetjes. Het enige wat ons ontbeerde was een portie geluk. Dankzij een paar persoonlijke fouten en een ongelukkig eigen doelpunt keken we na 20 minuten al tegen een 3-0 achterstand aan en tijdens een blessure behandeling werden er even de puntjes op de welbekende i gezet. De mouwen gingen omhoog en de sokken naar beneden, Sam stond vanuit zijn goal te coachen als een malle, Wiebe swifferde de gaten dicht en Freek en Ante verdeelden het spel vanuit het middenveld als ware heersers. Lars en Lisa probeerden het de vijandelijke verdediging moeilijk te maken, Wies en Fleur bemanden (….) de vleugels, Tess liep overal te ondersteunen waar het mogelijk was, Tigo bracht met zijn tomeloze energie de bal regelmatig naar voren, Silke en Justin verdedigden op zijn Italiaans en Kelt stond als een rots in de branding alles te geven ondanks zijn hoofdpijn die hij over had gehouden aan een nare botsing in de vorige wedstrijd. Maar ze stonden allemaal op en gaven alles wat ze hadden en door die houding en inzet stond het “maar” 5-0 toen we halverwege de kleedkamer opzochten.

Eindelijk daar aangekomen, het was een klere-eind lopen, werden de persoonlijke fouten aangestipt en voor de tweede helft aangegeven dat we de lange bal moesten gaan hanteren en gebruik maken van de wind in de rug. Hun keeper was niet al te groot en stond regelmatig een eind van zijn doel af, dus moesten we daarop anticiperen. Niet nadenken, schieten!!

Terug op het veld begon de scheidsrechter al te zeuren tegen Ante dat we 21 minuten weg waren gebleven. Gek he, na zo’n afstand? Volgens mij is het ook de taak van de scheids om ons te komen halen. Maar goed, hij had er een beetje de smoor in en dat was ook wel te merken op zijn fluitgedrag. Sam moest wat meer zijn mond houden en niet alle overtredingen werden goed ingeschat. Zo kregen we een penalty tegen terwijl toch echt gewoon de bal werd gespeeld, een vrije trap tegen ondanks dat de tegenstander niet eens werd geraakt en zelfs Ante kreeg een gele kaart omdat hij in een duel de bal van de andere speler ontfutselde waardoor die jongen viel, maar volgens de scheids gebeurde dit te lomp en te ongecontroleerd. Op zo’n manier word je er ook wel moedeloos van als die zaken ook tegen gaan zitten. Daar tegenover stonden overtredingen op ons die onbestraft bleven, daarom zit Wies nu met een dikke enkel thuis en sommige afdrukken van noppen staan in de benen van menig speler als aandenken aan dit duel. Maar de tweede helft zat de vechtlust er goed in en hebben ze fantastisch stand gehouden. Met als beloning een paar gevaarlijke corners en een afstandsschot van Fleur die rakelings langs de kruising ging als wapenfeiten tot gevolg. De mentaliteit die ze getoond hebben is een groot compliment waard en ze hebben zich helemaal leeggeknokt om tot een acceptabel niveau te komen en dat hebben ze met zijn allen gedaan. Geen gezeur, geen gemaar en geen geklaag, ook dat is een overwinning, maar dan op hen zelf. De meegereisde ouders en fans konden dan ook niet anders concluderen dat het jammer was dat er verloren werd, maar dat het in de groep en met de onderliggende vechtlust wel goed zit. Er blijven altijd wel wat details die voor verbetering vatbaar zijn, maar dat zit ook in het karakter van de spelers en dat siert en tekent hen voor wie en wat ze zijn: een hecht team die voor elkaar door het vuur gaat en ondanks tegenslag nooit opgeeft. Hoe fantastisch is dat om daar deel van uit te maken??