Cookie beleid sc Valburg

De website van sc Valburg is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Binnen de site worden er op dit moment geen analytische cookies gebruikt.

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Herkansing

Herkansing

SC Valburg O23-1

0 - 12

Blauw Wit O23-1

Competitie

1e klasse 04

Datum

12 februari 2022 15:15

Scheidsrechter

A. van Ginkel

Accommodatie

Sportpark 't Kasteel
Stationsstraat 30
6675AW
VALBURG
tel. 0488-431358

Het was stralend weer om aan de tweede wedstrijd van de competitie te beginnen. Het zonnetje scheen en de lucht was blauw, weliswaar een beetje fris, maar de omstandigheden waren prima voor een potje voetbal. Het enige minpunt was dat we op veld 2 moesten aantreden aangezien de andere selectie-elftallen het hoofdveld mochten bezetten. Dus ’s morgens gauw de piepers van het veld gehaald, lijntjes er op en konden wij beginnen op het knollenveld waar een fatsoenlijke rechte pass van richting veranderde met een curve waar menig professioneel snookerspeler jaloers op zou zijn.

Zoals gewoonlijk startten we weer vol goede moed onder de bezielende leiding van scheidsrechter André van Ginkel aan de wedstrijd en onze grensrechter was dit keer de reserve-speler Kim Slebus die vooraf klaagde dat ze niet wist wat ze moest doen, maar erg betrokken was bij het spel en continu aanwijzingen door gaf aan het elftal. Top gedaan!! Het spel zelf ontwikkelde zich tot vooral verdedigen aangezien we geen spits tot onze beschikking hebben, maar dat deden ze vol overgave. Freek stond als een beest te keepen en hield er heel veel uit. Tel daar de kansen bij op die door de tegenstander zelf werden verprutst, maakte dat het na een half uur spelen nog doelpuntloos was. Blauw Wit bleef de druk er op houden en uiteindelijk viel dan ook het eerste doelpunt. Geen houden aan. En dan verloopt het eigenlijk weer als vanouds. Onze conditie is in tegenstelling met de opponent iets minder en kwalitatief komen we tekort tegen een elftal dat uit louter jongens bestaat en wel meer in balans is. We hielden het lang vol maar uiteindelijk stond het met de rust 0-5. De schade was achteraf nog te overzien.

De tweede helft begon zoals de eerste geëindigd was. Het enige verschil was dat er nog meer voegen en groeven in het veld bij waren gekomen en spelers klaagden over pijnlijke knieën en enkels. Binnen 20 minuten liepen de gasten uit naar 0-9 en daar bleef het een poosje bij. Het lukte ze maar niet om in de dubbele cijfers te komen omdat wij met man en macht verdedigden en hun trainer steeds harder begon te schreeuwen. Het gejuich was dan ook te verwachten toen hun tiende viel een kwartiertje voor tijd. Tussendoor had Ante nog wel een vrije schietkans gehad (net naast/over) toen hij een tweede kans kreeg om de wedstrijd te doen kantelen. Hij kreeg de bal aangespeeld in de zestien van de tegenpartij en net op het moment dat hij wilde uithalen, kreeg hij een duw in de rug waardoor hij met zijn gezicht horizontaal op de akker kwam te liggen. Maar als alles tegenzit, dan geldt de wet van Murphy en de scheidsrechter werkte dan ook niet mee door ons een penalty te gunnen. De uitleg was dat Ante in de grond trapte en daardoor viel…. Krijgen we de kans om een doelpunt te maken, zit dit tegen. Gemiste kans, noemen ze dat.

Het laatste kwartier was gewoon uitballen. Zij schoten er nog 2 bij maar de wedstrijd was allang gespeeld. Het was een sportieve tegenstander en de vrees dat er op dit stuk landbouwgrond ergere blessures zouden verschijnen bleek achteraf gelukkig ongegrond. Spierpijn zal wel tot de mogelijkheden behoren waarschijnlijk. Rest me te zeggen dat ze het goed hebben gedaan en 90 minuten lang naar hun mogelijkheden hebben gevoetbald en dat is een groot compliment waard. Wij zijn trots op dit groepje, punt uit!!

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!